Acı Var mı?

Yazının başlığı konusunda çok düşündüm fakat en uygunu bu olduğu konusunda karar kıldım. Bunun nedeni de değişimin acı ile başlaması. Öğrencilerin kendi içinde yaşadıklarını ailesi de dahil olmak üzere kimse bilmiyor.

Bir öğrencide değişim yaratmak istiyorsak önce bunun öğrencide bir acı yaratması gerekir. Bu acı öğrenciyi rahatsız eder ve hemen kendini rahatlatmak için “Bir gün adası”na gider. Peki bir gün adası nedir? Öğrencilerin bahanelerini paylaştığı ve kendini rahatlattığı bir yer. Bu yerde en fazla 1 gün kalabilirsiniz. Diğer gün gerçeğe dönersiniz ama rahatlamış olarak dönersiniz.

İşte bahaneler üretmemek için değişimi kabullenmemiz gerekir. Değişim ise bizde acı ile belirti gösterir.

Örneğin; öğrenci matematik dersinden zorlanıyordur. Bu öğrencide bir acı oluşturur ve değişimin baş kahramanı ortaya çıkar. Öğrenci kendini rahatlatmak için hemen “bir gün adası”na gider. Mesela kendi kendine “Zaten diğer arkadaşlarımda yapamıyor.” der. Böylece acı kaybolur ve öğrenci rahatlar. İşte bunu alışkanlık haline getiren öğrenciler hiçbir zaman değişimi başlatamaz. Fakat bu “bir gün adasına” gitmeyen öğrenciler ise değişim ile kendine yeni başarılar katabilir.